De artisjok is een distelachtig gewas met grote ronde bloemen, dat twee meter hoog kan worden.  Zij komt uit het Middellandse Zee-gebied en wordt daar al eeuwenlang gewaardeerd als een natuurlijk hulpmiddel voor een betere vetvertering en bij winderigheid en een vol gevoel.  De meesten van ons kennen de artisjok als een uitgelezen groente.  De eetbare delen zijn de vlezige bloembodem en het dikkere gedeelte van de kroonbladeren.  In de natuurgeneeskunde worden echter niet deze delen gebruikt, maar de bladeren en de wortel van de artisjok.  De bittere bestanddelen (cynarinen) stimuleren de spijsvertering, de stofwisselingsprocessen en de werking van de alvleesklier, de gal en de lever.  De artisjok bevordert de vorming van maagsap en werkt remmend op misselijkheid, neiging tot braken en opgeblazen gevoel.  Proefnemingen met gekoncentreerd artisjokkenextrakt toonden in geïsoleerde levercellen een verrassend snelle zuivering van giftige stoffen en een verlaging van het cholesterol- en lipidenivo in het bloed.

Door haar veelzijdige werking op de verteringsprocessen beschermt de artisjok het lichaam tegen overbelasting en schaden, die vaak ontstaan door onze verkeerde voedingsgewoonten.  Naar hedendaagse inzichten is de artisjok een uitstekend natuurlijk middel dat de spijsvertering ontziet.  Het is aan te bevelen om artisjokkenextrakt als voedingssupplement te gebruiken over een langere periode, of zelfs doorlopend.