Aandoeningen van de aders in de benen worden vaak veroorzaakt door erfelijke aanleg, overgewicht, zwangerschap, zittend of staand werk en te weinig beweging.  In de warme zomermaanden nemen de klachten meestal toe.  Gezwollen enkels, zware benen, pijn en ontstekingen zijn vaak het gevolg van zwakke aders.

Aders zijn bloedvaten, die het bloed terug naar het hart voeren.  Terwijl het bloed in de slagaders van het hart wordt weggevoerd door de pompbeweging van het hart, verplaatst het bloed in de aders zich juist door de zuigende werking van het hart en door spierbewegingen.  Wanneer de spieren zich spannen, worden de aders als het ware leeggeperst; de kleppen, die zich in de aders bevinden, werken daarbij als ventielen en zorgen ervoor, dat het bloed alleen in de richting van het hart kan vloeien.

In de meeste gevallen van zwakke aders is er sprake van een spanningsverlies.  De spieren in de aderwanden verliezen hun veerkracht en de grote aders aan de oppervlakte worden wijder.  Dit heeft tot gevolg, dat de aderkleppen niet meer volledig sluiten en hun ventielwerking gaandeweg verliezen.  Het bloed wordt dan slechts met moeite naar het hart teruggevoerd, er ontstaan bloedstuwingen in de oppervlakte-aders van de benen, die zichtbaar worden als blauwachtige uitstulpingen (de zgn. spataderen) in de kuiten en bovenbenen.  Bij vergevorderde klachten ontstaat er een aanzienlijk hogere druk op de dieper gelegen, nog niet aangetaste aders en aderkleppen, zodat ook deze overbelast worden en de kwaal zich verder uitbreidt.  Doordat het bloed nu langzamer terugstroomt, vindt er een verzuring plaats en waardoor de aderwanden en weefselstrukturen worden aangetast.  Aangezien dit ook een nadelige invloed heeft op de stofwisseling, neemt het risiko van ontstekingen en trombosen toe.

In de natuurgeneeskunde zijn diverse planten bekend, die een positieve invloed hebben op de konditie van de aders:

Boekweit bevat de werkzame stof rutine, die een positief effekt heeft op de doorlaatbaarheid van de bloedvaten en die de doorbloeding van de kleine bloedvaten verbetert.

In paardekastanje treffen we als belangrijkste werkzame stof aescine aan.  Dit heeft een versterkende werking op de aders, met als gevolg dat de verslapte aderwand strakgetrokken wordt en de bloedstroom naar het hart makkelijker kan verlopen.

De flavonoiden, die in wijnbladeren voorkomen, spannen de aders, lossen bloedstuwingen op en bevorderen zodoende de doorbloeding van de benen.