Mineralen zijn belangrijke bouwstenen, waarover ons lichaam ten allen tijden moet kunnen beschikken voor de aanmaak en instandhouding van de cellen.

Mineralen worden ook wel elektrolyten genoemd en zijn essentiële voedingsbestanddelen die niet door het lichaam zelf geproduceerd kunnen worden.  Hun belangrijkste taken zijn de regeling van de waterhuishouding en van het funktioneren van de nieren, het op peil houden van de gevoeligheid voor prikkels in hart en spieren, het in stand houden van het zuur-base evenwicht, het aktiveren van de enzymen en de mineralisatie van botten en tanden.

Het menselijk organisme kan niet één enkel mineraal zelf produceren: het is voor de opname van mineralen volledig op de voeding aangewezen.  Een groot gedeelte van de mineralen die met de voeding worden opgenomen, gaat echter via de huid (transpiratie), de urine en de stoelgang weer verloren.

De dagelijkse behoefte aan mineralen hangt af van de gezondheidstoestand, het geslacht, de leeftijd en de soort bezigheden van de betrokkene.  Uitgeloogde landbouwgrond, konserveringsmiddelen en andere toevoegingen aan voedsel, verkeerde voeding, verlies bij de toebereiding, genotmiddelen als alkohol en nikotine, stress en vele andere negatieve faktoren zorgen tegenwoordig bij veel mensen voor een mineralentekort.

Het menselijk lichaam kan een vitaminentekort over een veel langere periode verdragen dan een mineralentekort.  Het heeft deze voedingsstoffen net zo hard nodig als zuurstof.  Een kleine verschuiving in de mineralenhuishouding kan reeds verschijnselen veroorzaken die samenhangen met een mineralentekort.  Na een langdurig tekort treden zonder uitzondering specifieke afwijkingen op, die vaak een uitgebreide behandeling nodig maken.

Bij het ouder worden krijgen alle weefsels met een mineralentekort te maken.  Daarom is het aan te bevelen de dagelijkse kost tijdig en regelmatig aan te vullen met mineraal-preparaten, vooral als er al een tekort bestaat, of wanneer men lijdt aan osteoporose, in geval van ontwikkelingsproblemen in de groeipriode van kinderen, tijdens de zwangerschap, bij het volgen van diëten en afslankkuren, in geval van diabetes en bij sportieve aktiviteiten en zware lichamelijke arbeid.