Het wordt steeds vaker erkend, dat osteoporose en de botbreuken die daar het gevolg van zijn, geen toevallige gebeurtenissen zijn, maar degeneratieve processen, die door een gepaste aanvulling op de voeding tegengegaan kan worden.  Ongeveer één op de drie vrouwen lijdt na de overgang aan osteoporose en loopt een verhoogd risico op botbreuken.  Ook één op de zes mannen die ouder zijn dan 50, lijdt aan osteoporose.

Het beenweefsel is aan voortdurende veranderingen onderhevig.  Beenmassa wordt voortdurend aangemaakt en afgebroken.  De 1½ tot 2½ kilo calcium, die in het lichaam is opgeslagen, bevindt zich voor 98% in de botten, de overige 2% in de bloedsomloop en het bindweefsel.  Dit evenwicht wordt feitelijk gestuurd door hormonen en door vitame D3.

De aanmaak van beenmassa gebeurt in speciale cellen, die de basissubstantie voor het beenweefsel vormen.  In deze substantie worden mineralen, zoals bv. calciumfosfaat, opgeslagen.  Daar is een goed funktionerende calcium- en fosfaathuishouding voor nodig.  De calciumhuishouding wordt door diverse hromonen geregeld.  Voor een verhoogde opname van calcium en het aanvullen van de voorraad mineralen in de botten is vooral het D-hormoon verantwoordelijk, dat door het lichaam gevormd wordt uit vitamine D3.

De afbraak van beenweefsel geschiedt door speciale cellen, die met behulp van bepaalde enzymen de basissubstantie van het beenweefsel oplossen en ten gevolge van de verzuring van het milieu ook de mineralen eruit losweken.  Tijdens de jeugd en de vroege volwassenheid wordt meer beenmassa aangemaakt dan afgebroken; ongeveer in het 35e levensjaar wordt de grootste beenmassa bereikt.  Vanaf dat moment heeft de afbraak van beenmassa de overhand.  Afhankelijk van hoe sterk en hoe snel deze afbraak te werk gaat, stelt men vast of er sprake is van osteoporose.  Bij de vrouw leiden de hormonale veranderingen na de overgang vaker tot osteoporose dan bij de man.

De positieve invloed van vitamine D op de opname van calcium wordt door het D-hormoon geregeld.  Na de synthese uit vitamine D3 zorgt dit hormoon enerzijds voor een verhoging van de calcium- en fosfaatkoncentratie in het lichaam, en anderzijds remt het de werking van het paraathormoon, dat de calcium uit de botten vrijmaakt.  Het D-hormoon bevordert de opname van calcium en van mineralen in het geraamte.  Een tekort aan D-hormoon veroorzaakt een verminderde opname van calcium uit de darmen, waardoor de calcium-spiegel in het bloed afneemt en calcium uit de botten wordt ingezet om dit te kompenseren.

Door de dagelijkse voeding regelmatig aan te vullen met calcium en vitamine D3 wordt een te sterke afbraak van beenweefsel (osteoporose) tegengegaan en neemt het gevaar op typische botbreuken (zoals een gebroken heup) en de daaruit voortvloeiende ongemakken, af.